Desde a súa conversión en xacemento arqueolóxico e a súa declaración como “Patrimonio Cultural da Nación”, as ruínas incas de Chinchero, nas montañas peruanas, foron sometidas a políticas monumentalistas de conservación arqueolóxica inspiradas nos principios universalistas da UNESCO. Estas políticas oficiais entenden a conservación como un instrumento de xestión cultural e territorial orientado a preservar a integridade física do lugar, a súa explotación turística e a regulación estrita das relacións entre os habitantes e o seu legado histórico. Porén, a filosofía da conservación, enraizada na modernidade occidental, entra en conflito cos valores, usos e relacións que mantiveron historicamente os colonos andinos coa súa cultura material. Nesta charla analizaranse estas tensións e suxerirán alternativas aos actuais modelos de xestión cultural que xeran fracturas de diferente índole.